Scenariusz uroczystości ślubowania klas pierwszych.
(Dzieci siedzą na podłodze, podłodze przed nimi leżą podręczniki, zeszyty, piórnik tornister)
Dziecko 1 - Tornister, książki… Dziecko 2 – Karty pracy i zeszyty… Dziecko 3 – No i elementarz. Dziecko 4 – Jak się tego wszystkiego nauczyć? Jak to zapamiętać? Dziecko 1 – Chyba nie dam rady i jedynki będę zbierać. Dziecko 2 – Ja też się bardzo boję, dlatego chyba lepiej będzie rzucić szkołę! Dziecko 5 – Ale dokąd uciekniemy? Dziecko 6 - Gdzie się mamy ukryć? Dziecko 7 – Może pani Danka przyjmie nas z powrotem do zerówki? Dziecko 2 – Pamiętacie jak tam było miło? Chociaż czasem się broiło. Klocki, lalki albo misie, jeszcze nam się marzą dzisiaj. Dziecko 7 - Nasi chłopcy, wiadoma sprawa, w piłkę grać lubili. Dziecko 1 – A dziewczętom oczywiście tylko lalki w głowie były.
Piosenka „ Zuzia lalka nieduża” lub „ Moja mała Calineczka”
Dziecko 8 – A gdy pogoda nam sprzyjała Pani nas wyprowadzała na spacery, no i na boisko szkolne, tam się bawić w różne gry nam było wolno. Dziecko 9 – W berka, w gąski, w chowanego każdy lubił co innego, a tych zabaw było chyba ze sto może, no bo przecież najprzyjemniej bawić się na dworze!
Piosenka „ Misia A, Misia B”
Dziecko 10 – Dni przedszkolne nam mijały na pracy, zabawie co nas czeka w pierwszej klasie nikt nie myślał prawie. Dziecko 11 – Chociaż Pani ostrzegała nas, że zabawy minie czas i prosiła byśmy lepiej się uczyli, a nam jednak tylko psoty w głowie były. Dziecko 12 – Dziś urwisy, ananasy muszą iść do pierwszej klasy chociaż chętnie do zerówki by wrócili! Ale co to? Ktoś do nas idzie! Dziecko 13 – O, jaki dziwny! Dziecko 14 – I jaki wesoły! Dziecko 1 - On, to na pewno nie boi się szkoły! Pinokio – Czołem dzieciaki! Co macie takie smutne miny? Dziecko 8 – No bo my, bo my szkoły się boimy! Dziecko 7 – A ty? Kim ty jesteś? Pinokio - Jestem Pinokio. Dziecko 10– Ach tak, pamiętam, to ty jesteś ten pajac, który sprzedał swój elementarz?! Pinokio - To prawda, wstyd się przyznać – ale elementarz sprzedałem, bo do szkoły iść nie chciałem. Wolałem się wyprawić z łobuziaków zgrają do krainy, gdzie cały rok wakacje trwają! Dziecko 2 - Tylko, że w końcu ośle uszy Ci wyrosły?! Dziecko 10 – Jeśli dobrze pamiętam mój Pinokio, wylądowałeś potem chyba w brzuchu wieloryba! Dziecko 14 – Później musiałeś za błędy swe odpokutować?! Pinokio - Tak, musiałem się uczyć i ciężko pracować, ale potem ucieszył się mój tata Dżepetto, gdy z samymi piątkami przyniosłem świadectwo! Dziecko 9 - Za to z drewnianego pajaca nicponia i leniuszka W prawdziwego chłopca zamieniła go wróżka. Dziecko 1 - Mógł drewniany pajacyk zdziałać takie cuda, więc i nam koledzy na pewno też się uda! Dziecko 15 – My nie jesteśmy przecież z drewna kukiełkami i na wyspę osłów się nie wybieramy! Dziecko 13 – Pokażemy zaraz wszystkim co warci są pierwszacy! Dziecko 16 – A więc teraz raźno zabieramy się do pracy!
Piosenka „Idę do szkoły”
Dziecko 17 – Chociaż jestem taka mała wiem, że szkoła jest wspaniała. Mamy ładną salę, a w niej dużo dzieci i czas nauki tak nam jakoś leci. Dziecko 6 – W szkole przez tydzień cały plan lekcji mamy wspaniały. Jest język polski, matematyka, w-f, rysunki, a nawet technika. Dziecko 3 – Na muzyce śpiewać, grać i tańczyć się uczymy, dlatego teraz chętnie dla was zatańczymy.
Taniec „Polka”
Dziecko 12 – Macie rację zupełną, w szkole nasze marzenia na pewno się spełnią! Dziecko 11 – Tutaj czytać mogę ile chcę, Pani za to chwali mnie. Dziecko 11 – Piękne literki piszę w zeszycie proszę, pokażę jak nie wierzycie! Dziecko 10- Ja się głoskować już nauczyłem, a na lekcjach grzeczny cały czas byłem. Dziecko 3- Na lekcjach często zgłaszać się trzeba, wtedy problemów nauką nie masz! Dziecko 8 - Ja mam na imię Ola i przyszłam tutaj prosto z przedszkola bo chcę jak komputer nauczyć się liczyć, żeby swą Panią rodziców zachwycić. Dziecko 2 –Ja komputera nie potrzebuję, bo jak ryba w wodzie w matmie się czuję. Wiem, że jeden i jeden – daje dwa, dwa i dwa – to cztery da, trzy i trzy – to będzie sześć, cztery i cztery – to osiem jest. Dziecko 7 – Jeden, dwa, trzy cztery i tak do dziesięciu dodajemy, rachujemy, liczymy w pamięci.
Piosenka „Umiem liczyć do dziesięciu”
Dziecko 9 – Nauka jest bardzo ważna każdy z nas w to wierzy, ale jak w szkole się zachowywać też wiedzieć należy. Dziecko 5 – Grzeczność, na co dzień, to bardzo ważna sprawa! Wspomnieć o niej też tutaj wypada. Dziecko 14 – Gdy powiesz: „dziękuję”, to słowo nic cię nie kosztuje. Dziecko 13 - A gdy słów: „proszę” i „przepraszam”często używasz, zawsze radosne buzie wokół siebie spotykasz. Dziecko 6 – Niechaj uśmiech często gości na twej twarzy, wtedy każdy przyjaźnią cię będzie darzył! Dziecko 11 – Nie hałasuj też na przerwie! Każdy ci to powie, że krzyki i hałasy bardzo niszczą zdrowie! Dziecko 9 – Nigdy nie przezywaj innych kolego, bo brzydkie słowa mogą uczynić wiele złego! Dziecko 17 – Plotkowanie jest naganne może skończyć się fatalnie. Dziecko 8 – Usłyszycie tu za chwilkę jak plotkowano o Emilce. Emilka stłukła nogę na schodkach, a z tego w szkole urosła plotka. Dziecko 12 – Wiecie?! Emilka miała wypadek, złamała nogę! Wiem, to od sąsiadek. Spadła ze schodów, z piętra… Dziecko 6 – Z którego? Dziecko 12 – Nie wiem dokładnie. Dziecko 16 – A ja wiem – z trzeciego! Chyba wypadła z okna. Daję słowo honoru! Widziałam, że było u niej czterech doktorów! Dziecko 12 – I pielęgniarka! I pogotowie! Dziecko 16 – Ma nogi w gipsie! Dziecko 6 – I guz na głowie! Dziecko 16 – Biedna Emilka! Okropne rzeczy, na pewno szybko się nie wyleczy! Dziecko 8 - Gdy nad Emilką klasa biadała, wchodzi Emilka zdrowa i cała, tylko plasterek a na kolanie. I po co było to całe gadanie?! Dziecko 1 - Skarżenie uczniu mały też nie przynosi ci chwały! Dziecko 7 - Piotruś nie był dzisiaj w szkole, Antek zrobił dziurę w stole. Wanda obrus poplamiła, Zosia szyi nie umyła. Jurek zgubił klucz, a Wacek zjadł ze stołu cały placek! Razem - Któż się ciebie o to pyta?! Dziecko 7 – Nikt. Ja jestem skarżypyta! Dziecko 1 - Skarżenie przyznacie sami, to brzydka wada, tak zachowywać się nie wypada! Dziecko 4 – Droga Pani Dyrektor, my już wiemy wiele, niech ocenią nas rodzice i nauczyciele. Dziecko 5 – Wiemy, że Polska – to nasza Ojczyzna, piękna, wspaniała i wszystkim bliska. Dziecko 10 -Jej godłem jest Orzeł Biały, który w czerwonym tle, błyszczy cały. Dziecko 11 -Flaga nasza jest biało- czerwona, przez wieki była krwią naznaczona. Dziecko 8 – Wiemy, że Bałtyk to polskie morze zaś Wisła - nasza największa rzeka, swym pięknem wszystkich urzeka! Dziecko 9 – To, że stolicą jest Warszawa wspomnieć tu też wypada. Pinokio - Co ja słyszę?! Wy już dużo wiecie, więc chyba mnie trochę oszukujecie? Wcale się szkoły nie boicie, tylko czasem pożartować lubicie. A teraz żegnajcie! Miło, że was poznałem i chęć do nauki w serca wasze wlałem. Wróżka - Witam was pierwszaki wesołe. Widzę, że Pinokio przekonał was, że warto lubić szkołę. Wróżka, więc wam życzy byście przez rok cały zbierały w szkole zewsząd pochwały. I oczekuję od was cenzurek: bez żadnych dwójek, bez żadnych trójek. A teraz: Baczność! Pierwszacy drodzy bo ślubowania moment nadchodzi. A wam miłe dzieci, nauczyciele i rodzice wiele pociechy z pierwszaków życzę! Proszę, teraz wszystkich powstanie bo rozpoczyna się ślubowanie!
(Uczniowie powtarzają tekst ślubowania)
Jestem małym Polakiem i kocham swoją Ojczyznę. Pragnę dbać o dobre imię klasy i szkoły. Będę dobrym kolegą, będę przyjacielem zwierząt i roślin. Swoim zachowaniem i nauką, będę sprawiać radość rodzicom i nauczycielom. Ślubuję!
Opracowała: mgr Mirosława Szymanek Szkoła Podstawowa w Dragaczu
|